SCRIPTURAE PRIMUM ET SOLUM
តំណភ្ជាប់ (ជាពណ៌ខៀវ) ជាភាសាដែលអ្នកជ្រើសរើសនាំអ្នកទៅអត្ថបទផ្សេងទៀតដែលសរសេរជាភាសាដូចគ្នា។ តំណភ្ជាប់ខៀវបានសរសេរជាភាសាអង់គ្លេសដឹកនាំអ្នកទៅអត្ថបទមួយជាភាសាអង់គ្លេស។ ក្នុងករណីនេះអ្នកក៏អាចជ្រើសរើសបានពីបីភាសាផ្សេងទៀតដូចជាអេស្ប៉ាញព័រទុយហ្គាល់និងបារាំង។
ការប្រារព្ធពិធីរំលឹកនៃការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
១ - យោងទៅតាមវិវរណៈ ១១:១៩ទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងនឹងកើតឡើងនៅលើ ១០ ទីសរីEthanim (Tishri) ។ អេសេគាល ជំពូកទី ៣៨ និង ៣៩ ប្រាប់ដំណើររឿងទំនាយអំពីទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។ ជាក់ស្តែង ព័ត៌មាននេះមិនផ្តល់ឱ្យយើងនូវឆ្នាំទេ (ឧបសម្ព័ន្ធទី ១ (អត្ថបទជាភាសាអង់គ្លេស អេស្ប៉ាញ ព័រទុយហ្គាល់ និងបារាំង (ប្រើការបកប្រែ Google))។
“ប៉ុន្តែ ប្រជាជាតិនានានាំគ្នាក្រេវក្រោធ ហើយលោកក៏បង្ហាញកំហឹងរបស់លោក។ រួចពេលកំណត់បានមកដល់ សម្រាប់វិនិច្ឆ័យមនុស្សស្លាប់ ហើយសម្រាប់ឲ្យរង្វាន់ដល់ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយដែលជាខ្ញុំបម្រើរបស់លោក និងដល់ពួកអ្នកបរិសុទ្ធ ពួកអ្នកដែលកោតខ្លាចនាមរបស់លោក ហើយដល់អ្នកធំនិងអ្នកតូច ព្រមទាំងសម្រាប់បំផ្លាញពួកអ្នកដែលកំពុងបង្ខូចផែនដី»។រួចមក បន្ទប់បរិសុទ្ធនៅវិហាររបស់ព្រះនៅស្ថានសួគ៌បានត្រូវបើកឡើង ហើយក្នុងបន្ទប់បរិសុទ្ធនោះ ឃើញមានហឹបនៃកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់លោក ក៏មានផ្លេកបន្ទោរ សំឡេងនិយាយ ផ្គរលាន់ រញ្ជួយផែនដី និងមានដុំទឹកកកធ្លាក់មកយ៉ាងខ្លាំង” (វិវរណៈ ១១:១៨,១៩)។ អត្ថបទនេះបង្ហាញពីការនិមិត្តភ្លាមៗនៃហិបនៃសេចក្តីសញ្ញាមុនគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។ ឥឡូវនេះ ដូចនៅក្នុងការនិមិត្តនៃ អេសេគាល ៩:៣ ហិបនៃសេចក្តីសញ្ញាអាចមើលឃើញតែនៅថ្ងៃទី ១០ ទីសរី Tishri (Ethanim) ដែលជាថ្ងៃនៃការប្រារព្ធពិធីដ៏អស្ចារ្យនៃថ្ងៃដង្វាយធួន។
២ - យោងទៅតាមអេសេគាល ៣៩:១២-១៤, ឆ្នាំ (នៃប្រតិទិនព្រះគម្ពីរ (សាសន៍យូដា)) ដែលត្រូវគ្នានឹងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងនឹងក្លាយជា "ព្រះច័ន្ទព្រះអាទិត្យ" ។ វានឹងមានដប់បីខែជាមួយ "veadar" (ឧបសម្ព័ន្ធទី ២ និងឧបសម្ព័ន្ធទី ២ BIS (អត្ថបទជាភាសាអង់គ្លេស អេស្ប៉ាញ ព័រទុយហ្គាល់ និងបារាំង (ប្រើ Google បកប្រែ)) ។
សៀវភៅអេសេគាលបានរៀបរាប់ថាឆ្នាំដែលទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងនឹងកើតឡើង "ព្រះច័ន្ទព្រះអាទិត្យ" ដែលមានដប់បីខែយោងទៅតាមប្រតិទិនរបស់ជនជាតិយូដា។ នៅក្នុងអេសេគាល ជំពូកទី ៣៨ និង ៣៩ យើងមានដំណើររឿងទំនាយអំពីព្រឹត្តិការណ៍មុន អំឡុងពេល និងក្រោយគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។ លោកបានលើកឡើងអំពីរយៈពេលប្រាំពីរខែនៃការសម្អាតផែនដី បន្ទាប់ពីគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង៖ «ពូជពង្សអ៊ីស្រាអែលនឹងចំណាយពេលអស់៧ខែកប់សាកសពទាំងនោះ ដើម្បីសម្អាតស្រុកទាំងមូល។ បណ្ដាជនទាំងអស់ក្នុងស្រុក នឹងនាំគ្នាកប់សាកសពពួកគេ ហើយនេះនឹងនាំឲ្យអ្នកស្រុកល្បីឈ្មោះ នៅថ្ងៃដែលខ្ញុំលើកតម្កើងខ្លួនខ្ញុំ›។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត។ «‹គេនឹងចាត់មនុស្សឲ្យដើរពិនិត្យមើលស្រុកនោះឥតដាច់ និងឲ្យកប់សាកសពដែលសេសសល់នៅលើដី ដើម្បីសម្អាតស្រុកទាំងមូល។ ពួកគេនឹងបន្តស្វែងរកសាកសពអស់រយៈពេល៧ខែ» (អេសេគាល ៣៩:១២-១៤)។ តើព័ត៌មានសាមញ្ញនេះនឹងធ្វើឱ្យយើងយល់យ៉ាងណាថាវានឹងជាឆ្នាំ "ព្រះច័ន្ទព្រះអាទិត្យ" នៃខែ ១៣?
យោងតាមវិវរណៈ ១១:១៩ទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងនឹងកើតឡើងនៅលើ ១០ ទីសរី (Tishri)។ អេសេគាល ជំពូកទី ៣៨ និង ៣៩ ប្រាប់ដំណើររឿងទំនាយអំពីទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។ បន្ទាប់មក នៅចុងបញ្ចប់នៃប្រាំពីរខែដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុង អេសេគាល ៣៩:១២-១៤ វាត្រូវបានសរសេរថា ព្យាការីមានការនិមិត្តអំពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដែលតំណាងឱ្យការគ្រប់គ្រងនៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះនៅលើផែនដី នៅថ្ងៃទី ១០ ខែណែសាន៖ "នាដើមឆ្នាំទី២៥ក្នុងគ្រាដែលយើងជាប់ជាឈ្លើយ គឺនៅឆ្នាំទី១៤ក្រោយពីក្រុងយេរូសាឡិមបានត្រូវផ្ដួលរំលំ នៅថ្ងៃទី១០ ខែទី១ ឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានសណ្ឋិតលើខ្ញុំ រួចលោកបានយកខ្ញុំទៅក្រុងនោះ" (អេសេគាល ៤០:១)។ ការចាប់ផ្តើមនៃឆ្នាំនៅក្នុងប្រតិទិនព្រះគម្ពីរគឺខែណែសាន ហើយថ្ងៃទីដប់ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ១០ ខែណែសាន។
ជាធម្មតាចាប់ពី ១០ ធីសរី (អេថានីម) ដល់ ១០ នីសាន មានរយៈពេលតែ ៦ ខែប៉ុណ្ណោះ។ ការពិតដែលថាអេសេគាល (៣៩:១២-១៤) និយាយអំពីខែ ៧ មានន័យថាឆ្នាំនៃទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងនឹងមានដប់បីខែជាមួយនឹងខែបន្ថែមមុនខែនីសានពោលគឺនិយាយថា Veadar (ឬ Adar II) ។ ឆ្នាំនៃមហាទុក្ខព្រួយនឹងជា "ព្រះច័ន្ទព្រះអាទិត្យ" នៃដប់បីខែ។ ឆ្នាំ ២០២៣/២០២៤ នឹងក្លាយជា "ព្រះច័ន្ទព្រះអាទិត្យទ" ដែលមានន័យថានឹងមានការបន្ថែមនៃខែ Adar II (ឬ Veadar) ។
ទំព័រពន្យល់លម្អិតនៃកាលបរិច្ឆេទ (ប្រើ Google បកប្រែ)៖
English: http://www.yomelyah.com/436580028
Spanish: http://www.yomeliah.com/436505187.html
Portuguese: http://www.yomelias.com/436549844
French: http://www.yomelijah.com/436562889
អ្វីដែលត្រូវធ្វើ?
បុរសឆ្លាតដែលបានឃើញអកុសលបានលាក់ខ្លួន។
មនុស្សដែលគ្មានបទពិសោធដែលបានឆ្លងកាត់បានទទួលការពិន័យ "
(សុភាសិត 27:12)
នៅពេលទុក្ខវេទនាដ៏ខ្លាំងខិតមកជិត«សំណាងអាក្រក់»,
អ្វីដែលត្រូវធ្វើដើម្បីត្រៀមខ្លួនយើង "ដើម្បីលាក់"?
តើអ្វីដែលត្រូវធ្វើមុនពេលនិងក្រោយគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង? ផ្នែកដំបូងនេះនឹងត្រូវបានផ្អែកលើការរៀបចំខាងវិញ្ញាណមុនពេលមានទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។
ការរៀបចំខាងវិញ្ញាណមុនគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង
«អ្នកណាដែលហៅរកនាមព្រះយេហូវ៉ានឹងមានសុវត្ថិភាពហើយច្បាស់»
(យ៉ូអែល 2:32)
ការស្រឡាញ់ព្រះគឺត្រូវទទួលស្គាល់ថាទ្រង់មានព្រះនាមថា: ព្រះយេហូវ៉ា (យហវ) (ម៉ាថាយ 6: 9 "ឱបិតារបស់យើងដែលនៅស្ថានសួគ៌ សូមឲ្យនាមរបស់លោកបានបរិសុទ្លឺ") ។
ជាការគូសបញ្ជាក់ដោយព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដជាបញ្ញត្ដិសំខាន់គឺការស្រឡាញ់ព្រះថា: «លោកបាននិយាយថា: «លោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «‹អ្នកត្រូវស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នក ឲ្យអស់ពីដួងចិត្ដ អស់ពីព្រលឹង ហើយអស់ពីសមត្ថភាពរិះគិត›។ ៣៨ នេះជាបញ្ញត្ដិទីមួយ ហើយជាបញ្ញត្ដិសំខាន់ជាងគេ។ ៣៩ បញ្ញត្ដិសំខាន់ទីពីរក៏ស្រដៀងនឹងនេះដែរ គឺ៖ ‹អ្នកត្រូវស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចស្រឡាញ់ខ្លួនអ្នក›។ ៤០ បញ្ញត្ដិទាំងពីរនេះជាមូលដ្ឋាននៃច្បាប់ទាំងមូលនិងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយ» (ម៉ាថាយ 22: 37-40) (The Revealed Name; Worship Jehovah; In Congregation)។
សេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះនេះឆ្លងកាត់ទំនាក់ទំនងល្អជាមួយទ្រង់តាមរយៈការអធិស្ឋាន។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានផ្ដល់ដំបូន្មានជាក់លាក់ដើម្បីអធិស្ឋានទៅព្រះត្រឹមត្រូវនៅម៉ាថាយ 6:
"ម្យ៉ាងទៀត ពេលដែលអ្នករាល់គ្នាអធិដ្ឋាន អ្នកមិនត្រូវធ្វើដូចមនុស្សលាក់ពុតទេ ពីព្រោះពួកគេចូលចិត្ដឈរអធិដ្ឋានក្នុងសាលាប្រជុំ ហើយនៅកាច់ជ្រុងផ្លូវធំៗ ដើម្បីឲ្យមនុស្សឃើញ។ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ពួកគេបានទទួលរង្វាន់គ្រប់សព្វហើយ។ ៦ ក៏ប៉ុន្ដែ ពេលដែលអ្នកអធិដ្ឋាន ចូរចូលទៅក្នុងបន្ទប់ផ្ទាល់ខ្លួនហើយបិទទ្វារ សឹមអធិដ្ឋានជម្រាបបិតារបស់អ្នក ដែលស្ថិតនៅទីស្ងាត់កំបាំង។ នោះបិតារបស់អ្នក ដែលមើលពីទីស្ងាត់កំបាំងនឹងផ្ដល់រង្វាន់ឲ្យអ្នក។ ៧ ក៏ប៉ុន្ដែ ពេលដែលអធិដ្ឋាន កុំពោលពាក្យដដែលៗ ដូចជនជាតិដទៃឡើយ ព្រោះពួកគេនឹកស្មានថា ព្រះនឹងស្តាប់ពួកគេដោយសារបានពោលពាក្យជាច្រើន។ ៨ ដូច្នេះ កុំធ្វើតាមពួកគេឡើយ ព្រោះព្រះដែលជាបិតារបស់អ្នករាល់គ្នាជ្រាបពីអ្វីដែលអ្នកត្រូវការ មុនអ្នកសុំទៅទៀត។ ៩ «ដូច្នេះ អ្នករាល់គ្នាត្រូវអធិដ្ឋានតាមរបៀបនេះវិញ៖ «‹ឱបិតារបស់យើងដែលនៅស្ថានសួគ៌ សូមឲ្យនាមរបស់លោកបានបរិសុទ្ធ។ ១០ សូមឲ្យរាជាណាចក្ររបស់លោកបានមកដល់។ សូមឲ្យបំណងប្រាថ្នារបស់លោកបានសម្រេចនៅផែនដី ដូចនៅស្ថានសួគ៌ដែរ។ ១១ សូមផ្ដល់អាហារ* ដែលយើងត្រូវការសម្រាប់ថ្ងៃនេះ។ ១២ សូមអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់យើង ដូចយើងបានអភ័យទោសឲ្យអ្នកដែលបានធ្វើខុសនឹងយើងដែរ។* ១៣ សូមកុំឲ្យយើងចាញ់សេចក្ដីល្បួងឡើយ* តែសូមសង្គ្រោះយើងឲ្យរួចពីមេកំណាចវិញ›។ ១៤ «ពីព្រោះ បើអ្នកអភ័យទោសចំពោះកំហុសរបស់អ្នកឯទៀត នោះបិតារបស់អ្នកដែលនៅស្ថានសួគ៌ក៏នឹងអភ័យទោសឲ្យអ្នកដែរ។ ១៥ ក៏ប៉ុន្ដែ បើអ្នករាល់គ្នាមិនអភ័យទោសចំពោះកំហុសរបស់អ្នកឯទៀតទេ នោះបិតារបស់អ្នកក៏មិនអភ័យទោសចំពោះកំហុសរបស់អ្នកដែរ» (ម៉ាថាយ 6: 5-15)។
យើងត្រូវអធិដ្ឋានតែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះ «ទេ! ប៉ុន្ដែខ្ញុំប្រាប់ថា អ្វីៗដែលប្រជាជាតិនានាសែន ពួកគេសែនពួកវិញ្ញាណកំណាច មិនមែនបូជាដល់ព្រះទេ ហើយខ្ញុំមិនចង់ឲ្យអ្នករាល់គ្នារួមចំណែកជាមួយនឹងពួកវិញ្ញាណកំណាចឡើយ។ ២១ អ្នករាល់គ្នាមិនអាចផឹកពីពែងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាផងនិងពីពែងរបស់ពួកវិញ្ញាណកំណាចផងបានទេ។ អ្នករាល់គ្នាមិនអាចបរិភោគពី«តុរបស់ព្រះយេហូវ៉ា»ផងនិងពីតុរបស់ពួកវិញ្ញាណកំណាចផងបានឡើយ។ ២២ ឬ«តើយើងកំពុងធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាទាស់ចិត្ដ?» យើងមិនមែនខ្លាំងជាងលោកទេ មែនទេ?» (កូរិនថូសទី 1 10: 20-22) ។
បើយើងស្រឡាញ់របស់ព្រះដែលយើងគួរស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងរបស់យើងថា: «អ្នកណាមិនចេះស្រឡាញ់មិនបានស្គាល់ព្រះនោះទេព្រោះព្រះជាសេចក្ដីស្រឡាញ់» (យ៉ូហានទី 1 4: 8) (The Sacred Life)។
ប្រសិនបើយើងស្រឡាញ់ព្រះនោះយើងព្យាយាមដើម្បីផ្គាប់ទ្រង់ដោយមានឥរិយាបថល្អ។ "គាត់បានបើកសម្ដែងដល់អ្នក, មនុស្សអើយតើមានអ្វីដែលល្អនិងអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវពីអ្នក, ប្រសិនបើមិនបាននៅក្នុងការអនុវត្ត យុត្តិធម៌ស្រឡាញ់សន្ដោសប្រណីហើយដើរដោយសុភាពរាបសារជាមួយនឹងព្រះនៃឯង "។ (មីកា 6: 8) ។
ប្រសិនបើយើងស្រឡាញ់ព្រះយើងនឹងជៀសវាងពីអាកប្បកិរិយាអាក្រក់:
«ចុះតើអ្នករាល់គ្នាមិនដឹងទេឬថា មនុស្សមិនសុចរិតនឹងមិនទទួលរាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាមត៌ក? កុំច្រឡំឲ្យសោះ។ អ្នកដែលប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ* អ្នកដែលគោរពបូជារូបព្រះ អ្នកផិតក្បត់ បុរសដែលសុខចិត្ដបម្រើបុរសឯទៀតខាងផ្លូវភេទ បុរសដែលរួមដំណេកជាមួយនឹងបុរសឯទៀត ១០ ពួកចោរ មនុស្សលោភលន់ អ្នកប្រមឹកស្រា អ្នកជេរប្រមាថ និងអ្នកគំរាមយកទ្រព្យ នឹងមិនទទួលរាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាមត៌កឡើយ» (កូរិនថូសទី 1 6: 9 , 10) (ការបង្រៀនព្រះគម្ពីរមូលដ្ឋាន (ហាមក្នុងគម្ពីរ))។
ការស្រឡាញ់ព្រះគឺត្រូវទទួលស្គាល់ថាទ្រង់មានព្រះរាជបុត្រាគឺជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ យើងត្រូវស្រឡាញ់ទ្រង់ហើយមានជំនឿលើយញ្ញបូជារបស់ទ្រង់ដែលអនុញ្ញាតឱ្យការអត់ទោសបាបរបស់យើង។ យេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាវិធីតែមួយគត់ដើម្បីជីវិតអស់កល្បជានិច្ចហើយព្រះចង់ឱ្យយើងទទួលស្គាល់»ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា: «លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ខ្ញុំជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត និងជាជីវិត។ គ្មានអ្នកណាអាចមកឯបិតានៅស្ថានសួគ៌បានឡើយ លើកលែងតែអ្នកនោះមកតាមខ្» និង។ «ដើម្បីបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ពួកគាត់ត្រូវស្គាល់លោកដែលជាព្រះពិតតែមួយឲ្យបានច្បាស់ ព្រមទាំងយេស៊ូគ្រិស្ដ ដែលលោកបានចាត់ឲ្យមក» (យ៉ូហាន 14: 6; 17: 3) (Jesus Christ the Only Path; The King Jesus Christ; អនុស្សាវរីយ៍នៃការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ (អត្ថបទ))។
ការស្រឡាញ់ព្រះគឺត្រូវទទួលស្គាល់ថាទ្រង់មានបន្ទូលមកយើងដោយប្រយោលតាមរយៈព្រះគម្ពីររបស់ទ្រង់។ យើងត្រូវអានវារាល់ថ្ងៃដើម្បីស្គាល់ព្រះនិងកូនប្រុសរបស់គាត់គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ នេះគឺជាមគ្គុទេសក៍ក្នុងគម្ពីរថាព្រះរបស់យើងបានប្រទានដល់យើង: «ពាក្យរបស់អ្នកគឺជាចង្កៀងដល់ជើងរបស់ខ្ញុំនិងជាពន្លឺបំភ្លឺផ្លូវរបស់ទូលបង្គំ» (ទំនុកដំកើង 119: 105) (Read the Bible Daily)។ ព្រះគម្ពីរលើបណ្តាញគឺអាចរកបាននៅលើគេហទំព័រនិងការអនុម័តគម្ពីរប៊ីបមួយចំនួនដើម្បីរីករាយនឹងដំបូន្មានរបស់គាត់បានល្អប្រសើរ (ម៉ាថាយជំពូក 5-7: ធម្មទាននៅលើភ្នំ, គម្ពីរទំនុកតម្កើងសុភាសិត, ដំណឹងល្អទាំងបួនម៉ាថាយម៉ាកុសលូកានិងយ៉ូហាននិង បទគម្ពីរព្រះគម្ពីរជាច្រើនទៀត (ធីម៉ូថេទី 2 3: 16,17) ។
2-ដើម្បីឱ្យមានជំនឿទៅលើតម្លៃនៃការលាងជំរះព្រះលោហិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទដើម្បីទទួលបានការអត់ទោសពីអំពើបាបរបស់យើង: "អ្នកទាំងនោះគឺជាអ្នកដែលចេញផុតពីគ្រាទុក្ខវេទនាដ៏ខ្លាំង ហើយពួកគេបានបោកសម្អាតអាវវែងរបស់ពួកគេឲ្យសក្នុងឈាមរបស់កូនចៀម" (វិវរណៈ 7: 9-17) ។ អត្ថបទគម្ពីរនេះពន្យល់ថាមនុស្សមួយហ្វូងធំដែលនឹងរួចរស់ជីវិតពីគ្រាវេទនាយ៉ាងធំនឹងមានជំនឿលើតម្លៃនៃសេចក្ដីមេត្ដាករុណានៃព្រះលោហិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទសំរាប់ការអត់ទោសបាប។
គ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងនឹងជាគ្រាដ៏សែនសំខាន់សម្រាប់មនុស្សជាតិ។ ព្រះយេហូវ៉ានឹងសុំ«បរិទេវ»សម្រាប់ពួកអ្នកដែលនឹងរួចរស់ជីវិតពីគ្រាវេទនាយ៉ាងធំ។
3-ព្រះយេហូវ៉ានឹងសូមឱ្យយើងយំចំពោះការសុគតរបស់កូនប្រុសរបស់ទ្រង់ដែលអនុញ្ញាតឱ្យមានការអត់ទោសបាប: «យើងនឹងចាក់បង្ហូរវិញ្ញាណមកលើរាជវង្សរបស់ដាវីឌ និងប្រជាជនក្រុងយេរូសាឡឹម ដើម្បីអោយពួកគេមានឆន្ទៈល្អ ចេះអធិស្ឋាន។ ពួកគេនឹងសម្លឹងមើលមកយើង ដែលពួកគេបានចាក់ទម្លុះ។ ពួកគេនឹងកាន់ទុក្ខដូចគេកាន់ទុក្ខព្រោះកូនប្រុសតែមួយបាត់បង់ជីវិត។ ពួកគេយំសោកយ៉ាងជូរចត់ ដូចគេយំសោកស្រណោះសពកូនប្រុសច្បង។ ១១ នៅថ្ងៃនោះប្រជាជននៅក្រុងយេរូសាឡឹមនឹងកាន់ទុក្ខយ៉ាងធំ ដូចគេកាន់ទុក្ខព្រះហាដាដ-រីម៉ូននៅវាលមេគីដោ» (សាការី 12: 10,11) ។
ប្រសិនបើវាច្បាស់ថាអត្ថបទនេះត្រូវបានបំពេញបន្ទាប់ពីការសុគតរបស់ព្រះគ្រីស្ទនោះបរិបទនៃជំពូកទី 12 ដល់ជំពូក 14 គឺសំដៅទៅលើការបើកបង្ហាញនៃគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។ ពាក្យ "បរិទេវ Hadadrimmon ក្នុងច្រកភ្នំមេគីដោ»បញ្ជាក់ថាសោកសង្រេងនេះនឹងត្រូវបានធ្វើឡើងនៅក្នុងពេលនៃគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង (ប្រៀបធៀបវិវរណៈ 16: 16 «ហើយពួកគេបានប្រមូលស្ដេចទាំងនោះទៅឯកន្លែងដែលភាសាហេប្រឺហៅថាហាម៉ាគេដូន») ។
ព្រះយេហូវ៉ានឹងបង្ហាញចិត្ដមេត្ដាដល់ពួកអ្នកដែលស្អប់ប្រព័ន្ធមនុស្សដ៏អយុត្ដិធម៌នេះ: «ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «ចូរដើរកាត់ក្រុងយេរូសាឡឹម ហើយគូសសញ្ញាជើងក្អែកលើថ្ងាសអស់អ្នកដែលស្រែកថ្ងូរ និងព្រួយចិត្តដោយឃើញអំពើគួរអោយស្អប់ខ្ពើមទាំងប៉ុន្មាន ដែលអ្នកក្រុងនេះប្រព្រឹត្» (អេសេគាល 9: 4)។
វានឹងមានបញ្ញត្ដិទី 2 ចុងក្រោយបំផុតក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង:
4 - ការតមអាហារ: "ចូរផ្លុំស្នែងនៅក្រុងស៊ីយ៉ូន!ចូរធ្វើពិធីតមអាហារដើម្បីញែកខ្លួនជាសក្ការៈហើយប្រកាសពិធីបុណ្យយ៉ាងឱឡារិក!១៦ ចូរហៅប្រជាជនមកជួបជុំគ្នាជាអង្គប្រជុំដ៏វិសុទ្ធចូរប្រមូលពួកចាស់ទុំអោយមកជួបជុំគ្នាចូរប្រមូលផ្ដុំកូនក្មេងសូម្បីតែក្មេងដែលនៅបៅក៏អោយវាមកដែរ!" (យ៉ូអែល 2: 15,16 បរិបទទូទៅនៃអត្ថបទនេះគឺទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង (យ៉ូអែល 2: 1,2) )។
5 - ការមិនរួមភេទផ្លូវភេទ: «ចូរអោយគូស្វាមីភរិយាថ្មោងថ្មីចេញពីបន្ទប់! » (យ៉ូអែល 2:15, 16) ។ « អ្នកស្រុកទាំងមូលនឹងកាន់ទុក្ខដាច់ឡែកពីគ្នា តាមអំបូររបស់គេរៀងៗខ្លួន គឺព្រះញាតិវង្សរបស់ព្រះបាទដាវីឌ ប្រុសៗកាន់ទុក្ខដោយឡែក ស្រីៗកាន់ទុក្ខដោយឡែក អំបូររបស់លោកណាថាន ប្រុសៗកាន់ទុក្ខដោយឡែក ស្រីៗកាន់ទុក្ខដោយឡែក។» (សាការី 12: 12-14) ។ ពាក្យថា "ស្ត្រីដាច់ពីគ្នា" មានន័យថា ការមិនរួមភេទផ្លូវភេទ។
ផ្នែកទី 3
អ្វីដែលត្រូវធ្វើបន្ទាប់ពីទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង
មានអនុសាសន៍ដ៏ទេវភាពសំខាន់ពីរ:
1-ការសម្រេចទូទាំងពិភពលោកនៃពិធីបុណ្យខ្ទមដែលនឹងត្រូវបានរំដោះទូទាំងពិភពលោកពីឥទ្ធិពលនៃអំពើបាប:
«ហើយអស់ទាំងសាសន៍នៅទាស់នឹងក្រុងយេរូសាឡិមនឹងត្រូវឡើងពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំដើម្បីក្រាបថ្វាយបង្គំដល់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះមហាក្សត្រនៃពួកពលបរិវារហើយនឹងប្រារព្ធបុណ្យនៃខ្ទម» (សាការី 14:16)។
2 - ការសម្អាតផែនដីអស់រយៈពេល 7 ខែបន្ទាប់ពីគ្រាវេទនាយ៉ាងធំរហូតដល់ថ្ងៃទី 10 ខែណែសាន (អេសេគាល 40: 1,2): «កូនចៅអ៊ីស្រាអែលនឹងចំណាយពេលប្រាំពីរខែសំរាប់បញ្ចុះសពពួកគេ ដើម្បីជំរះស្រុកអោយបានបរិសុទ្ធ» (អេសេគាល 39:12) ។
ប្រសិនបើអ្នកមានសំណួរឬចង់បានព័ត៌មានបន្ថែមសូមកុំស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការទាក់ទងគេហទំព័រឬគណនី Twitter របស់គេហទំព័រនេះ។ សូមព្រះប្រទានពរដល់ដួងចិត្តសុទ្ធ (យ៉ូហាន 13:10) ។