SCRIPTURAE PRIMUM ET SOLUM
Tanrı'nın vaadi
Mavi cümleleri (iki paragraf arasında), size ek İncil açıklamaları verir. Sadece mavi cümleyi tıklayın. İncil makaleler çoğunlukla dört dilde yazılmıştır: İngilizce, İspanyolca, Portekizce ve Fransızca. Türkçe yazılmışsa, parantez içinde belirtilecektir
"Seninle kadın arasına, senin soyunla onun soyu arasına düşmanlık koyacağım. O senin başını ezecek, sen onun topuğunu yaralayacaksın"
(Yaratılış 3:15)
diğer koyun
"Bu ağıldan olmayan başka koyunlarım da var. Onları da getirmeliyim, benim sesimi dinleyecekler, tek sürü, tek çoban olacak"
(Yuhanna 10:16)
Yuhanna 10:1-16'nın dikkatli bir şekilde okunması, ana temanın, Mesih'in öğrencileri için gerçek çoban olan koyunlar olarak tanımlanması olduğunu ortaya çıkarır.
Yuhanna 10:1 ve Yuhanna 10:16'da şöyle yazılmıştır: "Gerçek şu ki, koyun ağılına kapıdan girmeyip başka yerden tırmanan, hırsız ve yağmacıdır. (…) Bu ağıldan olmayan başka koyunlarım da var. Onları da getirmeliyim, benim sesimi dinleyecekler, tek sürü, tek çoban olacak". Bu "koyun ahırı", Musa Yasası bağlamında İsa Mesih'in İsrail Milleti'ni vaaz ettiği bölgeyi temsil eder: "İsa bu on iki kişiyi, şu emirleri vererek gönderdi: “Milletlerin yolundan geçmeyin ve Samiriye şehirlerine girmeyin. Siz hep İsrail evinin kaybolmuş koyunlarına gidin"” (Matta 10:5,6). "İsa, “Ben İsrail evinin kaybolmuş koyunlarından başkasına gönderilmedim” diye cevap verdi" (Matta 15:24).
Yuhanna 10:1-6'da İsa Mesih'in "koyun ağılının" kapısından önce göründüğü yazılmıştır. Bu onun vaftizi sırasında oldu. "Kapıcı" Vaftizci Yahya'ydı (Matta 3:13). Vaftizci Yahya, Mesih olan İsa'yı vaftiz ederek ona kapıyı açtı ve İsa'nın Mesih ve Tanrı Kuzusu olduğuna tanıklık etti: "Ertesi gün Yahya, İsa’nın kendisine doğru geldiğini görüp şöyle dedi: “İşte, dünyanın günahını ortadan kaldıran Tanrı Kuzusu!"" (Yuhanna 1:29-36).
Yuhanna 10:7-15'te, aynı mesih teması üzerindeyken, İsa Mesih, kendisini Yuhanna 14:6 ile aynı şekilde "Kapı", tek giriş yeri olarak belirleyerek başka bir örnekleme kullanır: "İsa ona, “Yol, hakikat ve yaşam benim” dedi. “Benim aracılığım olmadan Babaya kimse gelemez"". Konunun ana teması her zaman Mesih olarak İsa Mesih'tir. Aynı pasajın 9. ayetinden (resmi başka bir zaman değiştirir), kendisini koyunlarını beslemek için "içeride veya dışarıda" otlatarak otlayan çoban olarak tanımlar. Öğreti hem ona hem de koyunlarıyla ilgilenmesi gereken yola odaklanır. İsa Mesih kendisini öğrencileri için canını veren ve koyunlarını seven mükemmel bir çoban olarak tanımlar (kendisine ait olmayan koyunlar için hayatını riske atmayan maaşlı çobanın aksine). Yine Mesih'in öğretisinin odak noktası, koyunları için kendini feda edecek bir çoban olarak Kendisidir (Matta 20:28).
Yuhanna 10:16-18: "Bu ağıldan olmayan başka koyunlarım da var. Onları da getirmeliyim, benim sesimi dinleyecekler, tek sürü, tek çoban olacak. Babam beni sever, çünkü ben canımı veririm; şöyle ki, onu geri alayım. Canımı kimse benden alamaz, ben kendiliğimden veririm; onu vermeye ve geri almaya yetkim vardır. Bu konuda Babamdan emir aldım".
İsa Mesih, bu ayetleri okuyarak, önceki ayetlerin bağlamını dikkate alarak, o sırada yeni bir fikri, hayatını sadece Yahudi müritleri için değil, aynı zamanda Yahudi olmayanlar için de feda edeceğini duyurur. Kanıt, öğrencilerine vaaz etme konusunda verdiği son emir şudur: "Fakat kutsal ruh üzerinize inince güç kazanacaksınız; Yeruşalim’de, bütün Yahudiye’de, Samiriye’de ve yeryüzünün en uzak yerlerine dek şahitlerim olacaksınız" (Elçiler 1:8). Mesih'in Yuhanna 10:16'daki sözleri tam olarak Kornelius'un vaftizi sırasında gerçekleşmeye başlayacaktır (Elçilerin İşleri 10. bölümün tarihsel kaydına bakın).
Bu nedenle, Yuhanna 10:16'daki "diğer koyunlar", Yahudi olmayan Hıristiyanlar için geçerlidir. Yuhanna 10:16-18'de koyunların Çoban İsa Mesih'e itaatindeki birliği anlatır. Ayrıca, kendi zamanında tüm öğrencilerinden "küçük bir sürü" olarak söz etti: "Ey küçük sürü, korkma! Çünkü Babanız krallığı size vermeyi uygun gördü" (Luka 12:32). 33 yılının Pentikost gününde, Mesih'in öğrencileri yalnızca 120 kişiydi (Elçiler 1:15). Elçilerin İşleri kaydının devamında, sayılarının birkaç bine yükseleceğini okuyabiliyoruz (Elçiler 2:41 (3000); Elçiler 4:4 (5000)). Her ne olursa olsun, yeni Hıristiyanlar, ister Mesih'in zamanında, ister elçilerin zamanında olsun, İsrail ulusunun genel nüfusu ve daha sonra tüm diğer uluslar açısından "küçük bir sürü" temsil ettiler zaman.
İsa Mesih'in Babasından istediği gibi birlik olalım
"Ey Baba, Sana yalnız onlar için değil, onların sözüyle bana iman edenler için de yalvarıyorum. Böylece hepsi bir olsun, ben Seninle, Sen benimle birlik içinde olduğumuz gibi onlar da bizimle birlik içinde olsun ve dünya beni Senin gönderdiğine inansın" (Yuhanna 17:20,21).
Bu peygamberlik bilmecenin mesajı nedir? Yehova Tanrı, dünyayı doğru bir insanlıkla doldurma planının kesin olarak gerçekleşeceğini bildirmiştir (Yaratılış 1: 26-28).Tanrı, Adem'in soylarını, tarafından "Kadının oğul" kurtaracak (Yaratılış 3:15). Bu kehanet yüzyıllardır "kutsal bir sır" olmuştur (Markos 4:11, Romalılar 11:25, 16:25, 1 Korintliler 2: 1,7 "kutsal sırlar"). İşte bu peygamberlik bilmecenin anlamı:
Kadın:Tanrı'nın cennet insanları: "Gökte muhteşem bir simge göründü; güneşe bürünmüş bir kadın, ayaklarının altında ay ve başında on iki yıldızlı bir taç vardı" (Vahiy 12:1). Bu kadın “Yukarıdan Kudüs” olarak tanımlanmaktadır: “Fakat yukarıdaki Yeruşalim özgürdür ve bizim annemiz odur” (Galatyalılar 4:26). Bu kadın “gökteki Yeruşalim” olarak tanımlanmaktadır: "Siz ise, bir Sion Dağına, yaşayan Tanrı’ya ait bir şehre, gökteki Yeruşalim’e, on binlerce meleğe" (İbraniler 12:22). Binlerce yıl boyunca, bu cennetsel kadın kısırdı, İbrahim'in eşi olan Sarah gibi (Yaratılış 3:15): "Ey doğum yapmamış kısır kadın, sevinçle haykır! Ey doğum sancısı çekmemiş kadın, neşelen, kahkahalar at. Çünkü terk edilmiş kadının evlatları, kocası olan kadınınkilerden çok” diyor Yehova" (Yeşaya 54:1). Bu kehanet, bu cennetsel kadının birçok çocuğu (Kral İsa Mesih ve 144.000 kral ve rahip) doğuracağını açıkladı.
Kadının oğul: Vahiy kitabı, bu oğlun kim olduğunu ortaya koyuyor: "Gökte muhteşem bir simge göründü; güneşe bürünmüş bir kadın, ayaklarının altında ay ve başında on iki yıldızlı bir taç vardı. Kadın hamileydi ve doğum sancılarıyla, ıstırap içinde feryat ediyordu. (...) Kadın bir oğul doğurdu; bütün milletleri demir değnekle güdecek bir erkek çocuk. Çocuk hemen alınıp Tanrı’nın tahtının önüne götürüldü" (Vahiy 12:1,2,5). Bu oğul, Tanrı'nın krallığının kralı olarak İsa Mesih'tir: "O büyük olacak, ona Yüceler Yücesinin Oğlu denecek ve Yehova Tanrı, ona babası Davut’un tahtını verecek. Yakup evi üzerinde kral olarak sonsuza dek hüküm sürecek ve onun krallığı son bulmayacak" (Luka 1:32,33, Mezmurlar 2).
Yılan şeytandır: "Böylece, bütün dünyayı saptıran eski yılan, İblis ve Şeytan denilen büyük ejder aşağı atıldı. Evet, yeryüzüne atıldı ve melekleri de onunla birlikte atıldılar" (Vahiy 12:9).
Yılanın konuları, Tanrı'nın egemenliğine, Kral İsa Mesih'e ve yeryüzündeki azizlere karşı aktif olarak savaşan göksel ve dünya düşmanlarıdır: "Ey yılanlar, ey engerekler soyu, Hinnom Vadisi cezasından nasıl kaçacaksınız? Bu nedenle size peygamberler, hikmetli adamlar ve öğretmenler gönderiyorum. Onlardan bazılarını direğe gerecek ve öldüreceksiniz, bazılarını havralarınızda kırbaçlayacaksınız ve her şehirde onlara zulmedeceksiniz. Böylece, doğru biri olan Habil’den, kutsal mekân ile sunak arasında öldürdüğünüz Barahiya oğlu Zekeriya’ya kadar, yeryüzündeki tüm doğru kişilerin kanından siz sorumlu olacaksınız" (Matta 23:33-35).
Kadının topuğundaki yara, Tanrı'nın Oğlu İsa Mesih'in ölümüdür: "Üstelik, insan olarak var olduğunda kendisini alçalttı ve ölene dek, evet, işkence direği üzerinde ölene dek itaatli oldu" (Filipililer 2:8). Yine de, bu topuk zedelenmesi, İsa Mesih'in dirilişi ile iyileşti: "hayatın Öncüsünü ise öldürdünüz. Ancak Tanrı onu diriltti, biz de bunun şahitleriyiz" (Elçilerin İşleri 3:15).
Yılanın ezilmiş başı Şeytan'ın ebedi yıkımı ve Tanrı'nın Krallığının yeryüzü düşmanlarıdır: "Barış veren Tanrı yakında Şeytan’ı ayaklarınızın altında ezecektir" (Romalılar 16:20). “Onları saptıran İblis ise, içinde canavarın ve sahte peygamberin de bulunduğu ateş ve kükürt gölüne atıldı. Çektikleri eziyet sonsuza dek, gece gündüz sürecek” (Vahiy 20:10).
1 - Tanrı İbrahim ile bir antlaşma yapar
"Senin soyun aracılığıyla yeryüzündeki tüm milletler nimetler elde edecek, çünkü sözümü dinledin"
(Yaratılış 22:18)
İbrahimi antlaşma, tüm insanlığın Tanrı'ya itaat eden, İbrahim'in soyundan gelenlerin kutsanacağı bir sözdür.İbrahim'in bir oğlu, İshak'ın. O vardı karısı Sarah ile birlikte (çocukları olmadan çok uzun bir süre) (Yaratılış 17:19). İbrahim, Sarah ve İshak, aynı zamanda kutsal sırrın anlamını ve Tanrı'nın itaatkar insanlığı kurtaracağı araçları temsil eden peygamberlik dramasında ana karakterlerdir (Yaratılış 3:15).
- Yehova Tanrı büyük İbrahim'i temsil eder: "Sen bizim Babamızsın ey Yehova; İbrahim bizi tanımadıysa da, İsrail bizi bilmediyse de, Sen Babamızsın. Çok eskiden beri adın ‘Kurtarıcımız’dır" (İşaya 63:16, Luka 16:22).
- Cennetteki kadın büyük Sarah'dır, uzun süredir çocuksuzdur (Yaratılış 3:15): “Kutsal Yazılar şöyle der: “Ey çocuk doğurmayan kısır kadın, sevin; ey doğum sancısı bilmeyen kadın, sevinçle haykır ve çığlık at; çünkü terk edilmiş kadının çocukları, kocası olan kadınınkilerden çoktur.” Kardeşlerim, bizler de İshak gibi vaadin çocuklarıyız. Fakat o zaman, doğal şekilde doğmuş olan, ruhun işleyişiyle doğmuş olana nasıl zulmetmeye başladıysa, şimdi de aynısı oluyor. Bununla birlikte, Kutsal Yazılar ne diyor? “Hizmetçiyi ve oğlunu kov, çünkü hizmetçinin oğlu asla özgür kadının oğluyla birlikte mirasçı olamaz.” O halde kardeşlerim, biz hizmetçinin değil, özgür kadının çocuklarıyız” (Galatyalılar 4:27-31).
- İsa Mesih büyük Isaac’tir: "Vaatler İbrahim’e ve onun soyundan olana verildi. Birçok kişiden söz ediyormuş gibi “soyundan olanlara” demiyor. Tek kişiden söz ederek, “senin soyundan olana” diyor; o da Mesih’tir" (Galatyalılar 3:16).
- Cennetsel kadının topuk yarası: Yehova, İbrahim'den oğlu İshak'ı feda etmesini istedi. İbrahim reddetmedi (çünkü bu fedakarlıktan sonra Tanrı'nın İshak'ı dirilteceğini düşündü (İbraniler 11: 17-19)). Kurban etmeden hemen önce, Tanrı İbrahim'in böyle bir eylemde bulunmasını engelledi. Isaac bir ram ile değiştirildi: "Bu olanlardan sonra Tanrı İbrahim’i sınadı. “İbrahim!” diye seslendi ve o “Efendim!” dedi.Tanrı ona “Lütfen, çok sevdiğin biricik oğlun İshak’ı al ve Moriya yöresine git. Orada sana göstereceğim bir dağda onu yakılan sunu olarak sun” dedi. (…) Sonunda, Tanrı’nın İbrahim’e söylediği yere vardılar. İbrahim orada bir sunak yaptı, odunları dizdi ve oğlu İshak’ın el ve ayaklarını bağlayıp onu sunağa, odunların üzerine yatırdı. Ardından oğlunu kurban etmek üzere+ elini uzatıp bıçağı aldı. Fakat Yehova’nın meleği göklerden “İbrahim, İbrahim!” diye seslendi; o “Efendim” diye karşılık verdi. Melek “Çocuğa dokunma” dedi, “Ona hiçbir şey yapma;+ şimdi biliyorum ki, sende Tanrı korkusu var, çünkü oğlunu, biricik evladını benden esirgemedin.” İbrahim başını kaldırınca, ötede boynuzlarından çalılara takılmış bir koç gördü. Bunun üzerine gidip koçu aldı ve oğlunun yerine onu yakılan sunu olarak sundu. İbrahim o yerin adını Yehova-yire koydu. Bugün hâlâ söylenen “Yehova’nın dağında gereken sağlanır” sözü bundan çıkmıştır" (Yaratılış 22:1-14) Yehova, bu fedakarlığı, kendi Oğlu İsa Mesih'i, temsilini yaptı, Yehova son derece acı veren bir fedakarlıkta bulunma ("çok sevdiğin tek oğlun" ifadesini tekrar okuyarak) insanlığı kurtarmak için: "Tanrı dünyayı öyle sevdi ki, biricik oğlunu verdi; ona iman eden hiç kimse yok olmasın, hepsi sonsuz yaşama sahip olsun diye bunu yaptı. (...) Oğula iman edenin sonsuz yaşamı olur, Oğula itaat etmeyen ise yaşam görmeyecektir; Tanrı’nın gazabından kaçamaz" (Yuhanna 3: 16,36) İbrahim'e verilen vaatin yerine getirilmesi, itaatkâr insanlığın sonsuz kutsamaları ile yerine getirilecektir. : "O sırada tahttan güçlü bir ses duydum: “İşte, Tanrı’nın çadırı insanlarladır. Kendisi onlarla birlikte oturacak, O’nun toplumu olacaklar. Tanrı da onlarla olacak. Gözlerinden bütün gözyaşlarını silecek. Artık ölüm olmayacak, artık matem, feryat ve acı da olmayacak. Önceki şeyler geçti" (Vahiy 21:3,4).
2 - Sünnet İttifakı
"Tanrı, İbrahim’le bir de sünnet ahdi yaptı; sonra İbrahim İshak’ın
babası oldu ve onu sekizinci günde sünnet etti. İshak Yakup’un, Yakup da on iki büyük atanın babası oldu"
(Elçilerin İşleri 7:8)
Sünnet İttifakı, Tanrı halkının ayırt edici özelliği olacaktı. Musa'nın veda konuşmasında Deuteronomy kitabında dile getirdiği manevi bir önemi var: "Yüreklerinizi sünnet edeceksiniz, artık dik başlı olmayacaksınız" (Tekrar 10:16). Sünnet, bedene kalbe tekabül eden, kendisinin bir yaşam kaynağı olduğu, Tanrı'ya itaat ettiği anlamına gelir: "Her şeyden çok yüreğini koru, çünkü hayatın kaynakları ondan çıkar" (Atasözleri 4:23).
Stephen bu temel öğretiyi anladı. İsa Mesih'e iman sahibi olmayan dinleyicilere, fiziksel olarak sünnet olmasına rağmen, kalbin sünnetsiz bir manevi olduklarını söyledi: "Ey inatçı, yürekleri ve kulakları sünnetsiz adamlar! Siz daima kutsal ruha karşı koyuyorsunuz; atalarınızın yaptığını siz de yapıyorsunuz. Atalarınızın zulmetmediği bir peygamber var mı? Evet, onlar o doğru Kişinin gelişini önceden duyuranları öldürdüler. Sizler de şimdi onu ele verdiniz ve onun katilleri oldunuz. Siz Kanunu meleklerin ilettiği gibi aldınız, fakat ona uymadınız" (Elçilerin İşleri 7:51-53). Öldürüldü, bu katillerin ruhsal olarak sünnet edilmediğinin bir kanıtıydı.
Sembolik kalp, bir insanın manevi içini, kelime ve eylemlerin eşlik ettiği sebeplerden (iyi ya da kötü) oluşturur. İsa Mesih, manevi kalbi durumundan dolayı bir insanı neyin saf veya kirli kıldığını açıkça açıklamıştır : “Ağızdan çıkan şeyler ise yürekten çıkar ve insanı bunlar kirletir. Örneğin kötü düşünceler, cinayetler, zinalar, cinsel ahlaksızlıklar, hırsızlıklar, yalan tanıklıklar ve küfürler yürekten çıkar. İnsanı kirleten şeyler bunlardır; fakat el yıkamadan yemek yemek insanı kirletmez" (Matta 15:18-20).İsa Mesih, bir insanı ruhsal bir sünnet değil koşulunda, kötü mantığıyla, onu kirli ve yaşam için uygun kılmayacak şekilde tanımlar (bkz. Atasözleri 4:23). “İyi adam iyilik hazinesinden iyi şeyler çıkarır. Oysa kötü adam kötülük hazinesinden kötü şeyler çıkarır” (Matta 12:35). İsa Mesih'in ifadesinin ilk bölümünde, ruhsal olarak sünnetli bir kalbi olan bir insanı tanımlar.
Elçi Pavlus da bu öğretiyi Musa'dan ve sonra İsa Mesih'ten anladı. Manevi sünnet Tanrı'ya ve daha sonra Oğlu İsa Mesih'e itaat eder: "Aslında, sünnet ancak kanuna uyarsan yararlıdır; fakat kanunu çiğnersen, senin sünnetin sünnetsizliğe döner. O halde, sünnetsiz bir kişi Kanunun adil taleplerine uyarsa, onun sünnetsizliği de sünnetlilik sayılmaz mı? Sen yazılı kanuna sahip ve sünnetli olduğun halde onu çiğnediğinden, bedensel açıdan sünnetsiz olan biri, Kanuna uyarak seni mahkûm eder. Çünkü, dıştan Yahudi olan Yahudi değildir, dıştan, bedene yapılan sünnet de sünnet değildir. Fakat içten Yahudi olan Yahudidir ve onun sünneti yazılı kanunla değil ruhla, yüreğe yapılan sünnettir. Bu kişiye övgü insanlardan değil Tanrı’dan gelir" (Romalılar 2:25-29).
Sadık Hristiyan artık Musa'ya verilen Yasaya tabi değildir ve bu nedenle, Elçilerin İşleri 15: 19,20,28,29'da yazılmış olan apostolik kararnameye göre artık fiziksel sünnet yapmak zorunda değildir. Havari Pavlus tarafından bu, ilham altında yazılmış olanlarla doğrulanır: “Çünkü iman eden herkes doğruluğa erişsin diye, Mesih Kanunun sonu oldu” (Romalılar 10:4). “Bir adam sünnetliyken mi çağrıldı? Sünnetsiz olmasın. Sünnetsizken mi çağrıldı? Sünnet olmasın. Sünnet bir şey değildir, sünnetsizlik de bir şey değildir, asıl önemli olan Tanrı’nın emirlerine uymaktır” (1 Korintliler 7:18,19). Bundan böyle, Hristiyan manevi sünnete sahip olmalı, yani Tanrı'ya ve daha sonra Oğlu İsa Mesih'e itaat eder (Yuhanna 3:16,36).
Fısıh'a katılmak isteyen herkes sünnet olmak zorunda kaldı. Günümüzde, Hristiyan (umudu ne olursa olsun (göksel ya da yeryüzü)), İsa Mesih'in ölümünü anmak için mayasız ekmeği yemeden ve kadehi içmeden önce kalbin manevi sünneti olmalı: "Kişi önce uygun durumda olup olmadığından emin olsun, sonra ekmekten yiyip kâseden içsin" (1 Korintliler 11:28, Çıkış 12:48 (Fıshı)).
3 - Tanrı ile İsrail halkı arasındaki yasanın ittifakı
“Kendinize dikkat edin ki Tanrınız Yehova’nın sizinle yaptığı ahdi unutmayasınız ve Tanrınız Yehova’nın size yasakladığı herhangi bir şekil ya da oyma put yapmayasınız"
(Tesniye 4:23)
Bu ittifakı arabulucusu Musa'dır: "Yehova o zaman bana, mülk edinmek üzere gideceğiniz diyarda uygulamanız için bu hükümleri ve kuralları size öğretmemi emretti" (Tesniye 4:14). Bu antlaşma, Tanrı'ya itaatin simgesi olan sünnet antlaşması ile yakından ilgilidir (Romalılar 2: 25-29 ile kıyaslandığında Deuteronomy 10:16). Bu ittifakı Mesih'in gelmesinden sonra sona ermektedir: “Birçokları için yapılmış ahdi bir hafta yürürlükte tutması gerekecek. Haftanın ortasında kurban ve sunuyu sona erdirecek” (Daniel 9:27). Yeremya'nın kehanetine göre yeni bir antlaşma olacak: "Öyle günler geliyor ki” Yehova’nın sözü, “Ben İsrail eviyle ve Yahuda eviyle yeni bir ahit yapacağım. Bu ahit, Mısır’dan çıkarmak için ellerinden tuttuğum gün atalarıyla yaptığım ahit gibi olmayacak. Onların efendisi olduğum halde o ahdimi bozmuşlardı.” Yehova’nın sözü" (Yeremya 31:31,32).
İsrail'e verilen Yasanın amacı, insanları Mesih'in gelişine hazırlamaktı. Kanun, insanlığın günahkar durumundan kurtuluşa olan ihtiyacı öğretti: “Nasıl ki günah bir insan aracılığıyla ve ölüm günah aracılığıyla dünyaya girdi, ölüm de tüm insanlara geçti; çünkü hepsi günah işledi. Kanun gelene kadar dünyada günah vardı, ancak kanun yokken kimse günahla suçlanamazdı" (Romalılar 5:12,13). Tanrı'nın Yasası, insanlığın günahkar durumuna madde vermiştir. Tüm insanlığın günahkar durumunu gün ışığına çıkardı: "Öyleyse ne diyelim? Kanun günah mıdır? Asla! Ancak, Kanun olmasaydı, gerçekten günahın ne olduğunu bilmezdim. Örneğin, Kanun “Açgözlülük etmeyeceksin” demeseydi, ben açgözlülüğün ne olduğunu bilmezdim. Fakat günah, emirden güç bularak bende açgözlülüğün her türünü oluşturdu; çünkü kanun yokken günah ölüydü. Gerçekten de, bir zamanlar kanun yokken ben hayattaydım; fakat emir geldiği zaman günah yeniden hayat buldu, bense öldüm. Hayat için olan emir bana ölüm getirdi. Çünkü günah emirden güç bularak beni ayarttı ve emir yoluyla öldürdü. Dolayısıyla, Kanun kutsaldır, emir kutsal, doğru ve iyidir” (Romalılar 7:7-12). Bu nedenle, yasa, Mesih'e giden bir öğretmen: “Böylece Kanun, imanla aklanabilelim diye bizi Mesih’e götüren eğiticimiz oldu. Fakat şimdi iman geldiğine göre bir eğiticinin gözetiminde değiliz” (Galatyalılar 3:24,25). Tanrı'nın mükemmel hukuku, insanın inancından ötürü kefarete yol açan bir fedakârlık gerekliliğini göstermiştir (kanunun eserleri değil). Bu fedakarlık, Mesih’inki idi: “Nitekim İnsanoğlu da başkalarından hizmet kabul etmeye değil, kendisi hizmet etmeye ve birçokları için canını fidye olarak vermeye geldi” (Matta 20:28).
Mesih, kanunun sonu olsa da, şu anda, geleceğe ilişkin Tanrı düşüncesini (İsa Mesih aracılığıyla) anlamamızı sağlayan kehanetli bir değere sahip olmaya devam ettiği hala devam etmektedir. “Kanunda, gelecek iyi şeylerin aslı değil gölgesi bulunduğundan” (İbraniler 10: 1, 1 Korintliler 2:16). Bu "iyi şeyleri" gerçeğe dönüştürecek olan İsa Mesih'tir: "Çünkü bunlar gelecek şeylerin gölgesidir, gerçek ise Mesih’tedir" (Koloseliler 2:17).
4 - Tanrı ile Tanrı'nın İsrail'i arasındaki yeni ittifakı
“Bu ilkeye uygun yaşayan herkese, Tanrı’nın İsraili’ne, barış ve merhamet olsun”
(Galatyalılar 6: 16)
İsa yeni ittifakı aracısı şudur: "Tek bir Tanrı ve Tanrı’yla insanlar arasında tek bir aracı vardır; bu bir insan, yani Mesih İsa’dır" (1 Timothy 2: 5). Bu yeni ittifakı Yeremya 31: 31,32 kehanetini yerine getirdi. 1 Timothy 2: 5, Mesih'in fedakarlığına inanan tüm insanları ifade eder (Yuhanna 3:16). "Tanrı'nın İsrail'i" bütün Hıristiyan cemaatini temsil eder. Bununla birlikte, İsa Mesih, bu “Tanrı’nın İsraili’ne”, cennette ve aynı zamanda yeryüzünde olacağını gösterdi.
Göksel "Tanrı'nın İsraili", gökten gelen, yeryüzündeki, Tanrı'nın yetkisi, olacak 144,000, Yeni Kudüs'ten oluşur (Vahiy 7:3-8 gök manevi İsrail 12 kabileden oluşan 12000 = 144000): "Ayrıca kutsal şehir Yeni Yeruşalim’i gökten, Tanrı’nın yanından inerken gördüm. Damat için süslenmiş bir gelin gibi hazırlanmıştı" (Vahiy 21:2).
“Tanrı’nın İsraili’ne”, gelecekteki dünya cenneti içinde yaşayacak, İsa Mesih tarafından yargılanacak 12 İsrailli kabilesi olarak belirlenecek insanlardan oluşacak: "İsa da şöyle dedi: “Şuna emin olun, İnsanoğlunun ihtişamlı tahtına oturduğu yenilenme çağında, ardımdan gelen sizler de on iki taht üzerine oturup İsrail’in on iki kabilesini yargılayacaksınız" (Matta 19:28). Bu dünyevi manevi İsrail, Hezekiel bölümleri 40-48'deki kehanette de tanımlanmaktadır.
Şu anda, "Tanrı’nın İsraili’ne" bir dünyevi umut sahip göksel umut ve Hıristiyanları sahip sadık Hıristiyanlar oluşuyor (Vahiy 7:9-17).
Geçen Fısıh kutlama akşamı İsa onunla edildi sadık havarilerin bu ile yeni ittifak doğum kutladı: "Ayrıca, İsa ekmek aldı, şükrettikten sonra bölüp onlara verdi. Şöyle dedi: “Bu sizin uğrunuzda verilecek olan bedenimi temsil eder. Beni anmak için bunu yapmaya devam edin.” Akşam yemeğini yedikten sonra kâseyle de aynı şeyi yaptı ve şunları dedi: “Bu kâse, sizin uğrunuzda dökülecek kanıma dayanan yeni ahdi temsil eder" (Luka 22:19,20).
Bu yeni ittifak, “umutlarından” (göksel veya dünyevi) bağımsız, tüm inanlı Hıristiyanları ilgilendirir. Bu yeni ittifak "kalbin manevi sünneti" ile yakından ilgilidir (Romalılar 2: 25-29). Sadık Hristiyanın bu “yüreğin ruhani sünneti” ne sahip olduğu ölçüde, mayasız ekmeği yiyebilir ve yeni ittifak kanını temsil eden bardağı içebilir, “umutlarından” (göksel veya dünyevi) bağımsız: "Kişi önce uygun durumda olup olmadığından emin olsun, sonra ekmekten yiyip kâseden içsin" (1. Korintoslular 11:28).
5 - Bir Krallık ittifakı: Yehova ile İsa Mesih arasında ve İsa Mesih ile 144.000 arasında
“Bununla birlikte, yaşadığım sınavlarda yanımda kalanlar sizlersiniz. Babam benimle bir krallık için ahit yaptığı gibi, ben de sizlerle bir ahit yapıyorum ki, krallığımda, soframda yiyip içesiniz ve tahta oturup İsrail’in on iki kabilesine hükmedesiniz"
(Luka 22:28-30)
Bu ittifakı, aynı gecede, İsa Mesih'in yeni ittifakı doğumunu kutladığı şekilde yapıldı. Bu, onların iki özdeş ittifak olduğu anlamına gelmez. Bir krallığın ittifakı Yehova ile İsa Mesih arasında ve daha sonra İsa Mesih ile 144.000 arasında cennette krallar ve rahipler olarak hüküm sürecek olandır (Vahiy 5:10; 7:3-8; 14:1- 5).
Tanrı ile Mesih arasında yapılan bir krallığın antlaşması, Kral David ve onun kraliyet hanedanıyla birlikte, Tanrı tarafından yapılan antlaşmanın bir uzantısıdır. Bu antlaşma, Davud'un kraliyet soyunun kalıcılığına dair Tanrı'nın vaadidir. Aynı zamanda, İsa Mesih, yeryüzündeki Kral Davud'un soyundan ve Yehova'nın (1914'te) kurduğu kralın, bir Krallık ittifakı yerine getirmesidir (2 Samuel 7:12-16; Matta 1:1-16, Luke 3:23-38, Mezmurlar 2).
İsa Mesih ve havarileri arasında ve 144.000 kadar uzatma ile yapılan bir krallığın antlaşması, aslında, kısa bir süre önce gerçekleşecek olan cennetsel evlilik vaadidir büyük sıkıntı: "Sevinelim ve sevinçle coşalım, O’nu yüceltelim, çünkü Kuzunun düğün vakti geldi ve gelin hazırlandı. Evet, ona parlak, temiz, has keten giyme izni verildi, çünkü has keten kutsal kişilerin doğru işlerini simgeler" (Vahiy 19: 7,8). Mezmur (45), Kral İsa Mesih ile kraliyet karısı Yeni Kudüs arasındaki bu cennetsel evlilikten bahsetmektedir (Vahiy 21:2).
Bu evlilikten, krallığın dünyevi oğulları doğacak, Tanrı Krallığı'nın göksel kraliyet otoritesinin topraksal temsilcisi olacak prensler: "Atalarının yerini oğulların alacak, Onları tüm yeryüzüne yönetici atayacaksın" (Mezmurlar 45:16, İşaya 32: 1,2).
Yeni ittifakı ve bir krallığın ittifakı ebedi nimetleri, bütün ulusları ve tüm sonsuzlukları korusun olan İbrahimî ittifakı yerine getirecektir. Tanrı'nın vaadi tam olarak yerine getirilecektir: "bu bağlılık da yalan söyleyemeyen Tanrı’nın çağlar öncesinden vaat ettiği sonsuz yaşam ümidine dayanır" (Titus 1:2).
Share this page